CHCKout: LOVE PARADE. OD IDEI SPOLECZNO-POLITICZNEJ DO EKSPLOZJI BRZMIENIA

Idea „Love Parade” – „Parady Miłośc” – towarzysząca jej powstaniu, to demonstracja polityczna dla pokoju na świecie i sprawiedliwej dystrybucji żywności. Stała się jednym z największych wydarzenia muzyki elektronicznej w Europie. Inicjatorem był Matthias Roeingh, alias Dr Motte, który najpierw zamierzał zorganizować imprezę urodzinową - 1 lipca 1989. Zapoznany z tego typu wydarzeniami, jak Nottingham-Carneval w Londynie, czy też karnawał w Brazylii, chciał sprawdzić czy coś o podobnym charakterze będzie możliwe w Berlinie. Zapowiadał demonstrację polityczną i zoorganizował kilka pojazdów wraz z nagłośnieniem. Wówczas wzięło udział 150 raverów, pod hasłem „Friede, Freude, Eierkuchen“ (dosłownie: pokój, radość, naleśnik – odniesienie do świat bez problemów) i przeszli przez Kurfürstendamm w Berlinie Zachodnim. Dr Motte znał wszystkich uczestników (byli to jego znajomi z imprez undergroundowych i ze sceny muzycznej „Acid-House-Parties“). Hasło oznaczało: „Friede für Abrüstung, Freude für Musik als Mittel der Völkerverständigung und Eierkuchen für eine gerechte Nahrungsmittelproduktion. Seitdem demonstrieren wir in der Tat die Liebe. Liebe auf der Straße mit Musik.“ – „pokój jako rozbrojenie, radość jako muzyka, jako porozumienie między narodami i naleśniki jako sprawiedliwa dystrybucja żywności. Od tego czasu demonstrujemy w sprawie miłości. Miłość na ulicy, z muzyką“ (Dr Motte w wywiadzie z Wolfgang Sterneck; http://www.sterneck.net/musik/dr-motte-Love Parade/index.php).

Pierwsza parada 1989, zdjecie: Erik-Jan Ouwerkerk

Był to czas kultu młodości. „Młodość” komunikowała się przy pomocy muzyki. Wraz z rokiem 1990r. do idei przyłączyli się mieszkańcy Berlina Wschodniego pod hasłem tolerancji, szacunku i pokoju. Z roku na rok liczba uczestników przybywała a jedynym narzędziem informacji o paradzie była „propaganda ustna”. Organizatorzy musieli zmienić miejsce. W 1996r. przenieśli imprezę do Ernst-Reuter-Platz. Stąd parada ruszyła przez ulicę 17. czerwca i kolumnę zwycięstwa do Bramy Brandenburskiej. Wzięło w niej udział 750.000 uczestników. W 1997r. narodził się sprzeciw wobec parady „Hateparade“ i „Fuckparade“. Przyczyną była komercjalizacja muzyki elektronicznej, a parada miłości była bardzo mocno sponsorowana. Love Parade osiągnęła apogeum w 1999r., pod hasłem „Love is the Key“ - 250 DJów i 1,5 million osób. Transmisja szła na żywo w programie RTL II. Już w 2000r. po raz podobne parady odbywali się w innych państwach, przyświecały im podobne idee – taniec dla pokój i miłość.

1,5 million osób w 1999r.; zdjecie: http://i.ytimg.com/vi/FFZcMQTBG00/maxresdefault.jpg

Parada w Berlinie była zorganizowana przez „Love parade Berlin GmbH” – firmę kierowaną przez Dr Motte i Fabiana Lenza i wspierana przez różne wytwórnie płytowe. Z co raz większym powodzeniem parada miłości ukształtował się program ramowy, np. imprezy aftershow. Pomimo że parada miała charakter pokojowy, była krytykowana, z następujących przyczyny - zanieczyszczenia w najbliżej leżącym „Tiergarten“, handlu i konsumpcji narkotyków. Nieoficjalnym hasłem parady było: „Climb & Dance”. W czasie parady lansowana była outdoor-hardcore-pornografia. Celem „turystów“ były nie tyle cele polityczne, co zabawa (hardcore party). Królowała nagość i niezwykle bogate w formy kostiumy. Parada odbywała się regularnie raz do roku, w drugi weekend czerwca. W 2001r. przeciwnicy ruchu techno też zapowiedzieli demonstrację. „Love Parade Berlin GmbH” wniósł powództwo, jednak przegrał. Dodatkowo Federalny Trybunał Konstytucyjny odebrał Paradzie ideę demonstracji politycznej, organizatorzy zostali zobowiązani do zapewnienia bezpieczeństwa i porządku. Niepewność co do przyszłości - terminu i w miejscu - pociągnęła ze sobą odwrót sponsorów. Odwróciły się również wytwórnie płytowe, ponieważ sprzedaż płyty spadła przez nielegalny rynek muzyczny. W 2004 i 2005r. „Parada Miłości” nie odbywała się. W 2006r. Dr Motte sprzedał „Love Parade Berlin GmbH” firmie „Rainer Schaller”, która jest dyrektorem koncernu fitness „McFit”. Już „Rainer Scheller” ostatnią „Paradę Miłości” w Berlinie zorganizował w 2006 r. i potem przyniósł ją do Zagłębia Ruhry. W ramach organizacyjnych programu kulturowym „Ruhr 2010“ parada odbyła się w 2007r. w Essen i w 2008r. w Dortmundzie. W 2009r. miała odbyć w Bochum, ale w ostatniej chwili została odwołana, z przyczyn braku zapewnienia bezpieczeństwa. Politycy i media skrytykowali to posunięcie, publiczny nacisk wzrastał. Miasto Duisburg uczestniczyło, w 2010r., w programie „Europejskiej Stolicy Kultury”, dlatego też parada został tam zorganizowana. Mimo wątpliwości miasto wystawiała zezwolenie. 24 czerwca, na dworcu w Duisburgu doszło do katastrofy. Brak planu bezpieczeństwa doprowadził do tego, że tłum nie było kontrolowany. W przejściu podziemnym powstał „kocioł”, uczestnicy nie mieli gdzie uciec - setki osób zostały ranne, aż 21 zginęło. W związku z tym organizator - Rainer Schaller ogłosił koniec „Parady Miłości”.

Zdjecie: dpa

Parada rozwinęła się z niewielkiej demonstracji pokój, zainicjowanej przez berlińczyka z Berlina Zachodniego, rozwinęła się w największy spektakl muzyki elektronicznej i event marketingowy. Kkształtowała scenę muzyki elektronicznej, wypromowała między innymi: Marushę, Westbama i Paula van Dyka.